A városi egér elmegy meglátogatni falusi egér barátját. Idáig olyan, mintha egy nagyon régi történetet látnánk (cf. Hor. Sat. II, 6*), de aztán meglepő fordulat következik.
* legyen itt a biztonság kedvéért (Horatius, Sat. II, 6, de mintha Benedek Elek is fabrikált volna valami flaszteren nőtt népmesét a történetből): Cervius haec inter vicinus garrit anilis / ex re fabellas. siquis nam laudat Arelli / sollicitas ignarus opes, sic incipit: 'olim / rusticus urbanum murem mus paupere fertur 80 / accepisse cavo, veterem vetus hospes amicum, / asper et attentus quaesitis, ut tamen artum / solveret hospitiis animum. quid multa? neque ille / sepositi ciceris nec longae invidit avenae, / aridum et ore ferens acinum semesaque lardi 85 / frusta dedit, cupiens varia fastidia cena / vincere tangentis male singula dente superbo, / cum pater ipse domus palea porrectus in horna / esset ador loliumque, dapis meliora relinquens. / tandem urbanus ad hunc "quid te iuvat" inquit, "amice, 90 / praerupti nemoris patientem vivere dorso? / vis tu homines urbemque feris praeponere silvis? / carpe viam, mihi crede, comes, terrestria quando / mortalis animas vivunt sortita neque ulla est / aut magno aut parvo leti fuga: quo, bone, circa, 95 / dum licet, in rebus iucundis vive beatus, / vive memor, quam sis aevi brevis." haec ubi dicta / agrestem pepulere, domo levis exsilit; inde / ambo propositum peragunt iter, urbis aventes / moenia nocturni subrepere. iamque tenebat 100 / nox medium caeli spatium, cum ponit uterque / in locuplete domo vestigia, rubro ubi cocco / tincta super lectos canderet vestis eburnos / multaque de magna superessent fercula cena, / quae procul exstructis inerant hesterna canistris. 105 / ergo ubi purpurea porrectum in veste locavit / agrestem, veluti succinctus cursitat hospes / continuatque dapes nec non verniliter ipsis / fungitur officiis, praelambens omne quod adfert. / ille cubans gaudet mutata sorte bonisque 110 / rebus agit laetum convivam, cum subito ingens / valvarum strepitus lectis excussit utrumque. / currere per totum pavidi conclave magisque / exanimes trepidare, simul domus alta Molossis / personuit canibus. tum rusticus: "haud mihi vita 115 / est opus hac" ait et "valeas: me silva cavosque / tutus ab insidiis tenui solabitur ervo."'
No comments:
Post a Comment